Runy online

Czym są runy i jak je wykorzystać w życiu ?

Runy to system magiczny a nie mantyczny w odróżnieniu od kart Tarota. Największa ich zaletą jest idealne przystosowanie do wykonywania różnorodnych magicznych operacji. Poczynając od talizmanów ochronnych, napisów przynoszących szczęście osobiste, ochronę przed negatywnymi energiami, trudnościami w życiu jak i w biznesie. Pomagają dojść do zdrowia, odnaleźć miłość, pomóc w macierzyństwie. To nauka, wiedza jak dobrać dobre imię ezoteryczne, czy ochronne nadane przy urodzeniu. Pomagają chronić domostwa, samochody, służą do medytacji, uzdrawiania w sferze fizycznej jak i duchowej. Zmieniają bieg wydarzeń, przewidywać przyszłość. Z Run jest trudniej wróżyć niż z kart Tarota zwłaszcza odczytać przyszłość dlatego prawdziwych runistów jest mało. Runy to znaki nie barwne obrazy o dużej symbolice z reguły składają się z trzech, czterech kresek różnie ułożonych. Czysty symbol którego sens nie jest tak oczywisty, a wręcz odwrotnie często jest ukryty w starodawnych mitach i legendach. Dlatego nowoczesne Runy starają się w nowych wydaniach być bardziej obrazkowe niż symboliczne. Runy online to również doskonała płaszczyzna do połączenia tradycji z nowoczesnością. Samo słowo Runa oznacza tajemnicę.

Ciekawe skąd wzięły się runy w naszym ludzkim świecie?

Jak weszły na stałe do naszego życia, serca codzienności na wielu poziomach istnienia. Do tej pory nie wiadomo skąd tak naprawdę przyszły. Wiemy że, zaiste mają świętą moc sprawczą jeśli używamy ich w dobrej intencji i dla dobra innych. Te symboliczne kształty narodziły się w świętych głowach magów, kapłanów, jeszcze przed epoka brązu jako abstrakcyjne graficzne wyrażenia, najgłębszych zawartości religijnych i magicznych. Prawdopodobnie powstały wśród ludów pierwotnych i są fonetycznym przekształceniem języka fonetycznego na graficzny, o czym świadczą odkrycia rysunków naskalnych. Przetrwały do dziś dzięki dziki swoim niezwykłym właściwościom oraz znaleziskom. Wyryte w kamieniu, drewnie, kości ukazują swe piękno i tajemnice I tutaj należy sobie przypomnieć historie Egiptu gdzie bogowie jak i czynności życia codziennego uwiecznione są prostym rysunkiem zawierającym symbolikę zawierająca informacje dla potomnych. Naukowcy podają że znaki runiczne zaczęto rozpoznawać ”czytać” w II wieku p.n.e., kiedy Cymbryjczycy i Teutroni najechali na półwysep Apeniński i zetknęli się z alfabetem łacińskim, jak i Etrusków. Inne źródła podają że Runy ostatecznie zostały ukształtowane przez Gotów w I i II wieku n.e., kiedy te plemiona przebywały jeszcze na wybrzeżu Bałtyckim. Z biegiem lat zmieniała się pisownia i znaczenie Run. Przez długi czas służyły one do celów magicznych. Znaczenie liter alfabetu runy przyjęły relatywnie późno bo po wkroczeniu Celtów do Italii. Pewne znaki zostały wtedy zmienione inne dodane, a inne w ogóle nie zostały zamieszczone - ich znaczenie pozostało czysto magiczne i było ukryte przed niewtajemniczonymi. Pismo runiczne od Celtów przyszło do germańskich a potem do skandynawskich plemion. Znawcami run byli magowie uzdrowiciele, starsi z rodu czy plemienia. Nosili specjalne stroje, uczyli młode pokolenia wyznaczali ówczesne trendy, cieszyli się szczególnym szacunkiem. Kraje skandynawskie posiadały własną kulturę, pismo nie należało tutaj do wyjątków.

Symbole runiczne jak powstały?

Litery występujące w alfabecie zwane były furtharkiem składały się z kilku przecinających się kresek. Najwcześniejsza wersja alfabetu posiadała dwadzieścia cztery znaki podzielone na trzy rodziny po osiem run w każdej. Trójkę i ósemkę uważano za liczby obdarzone specjalna mocą magiczna. Każda z trzech grup znaków nosiła nazwę pochodząca od imion bogów : Freja , Hagala , Tyra. W okresie wikingów powstały dwie specyficzne formy: długogałazkowe ( duńskie) i krótkogałązkowe ( szwecko – norweskie ). Te pierwsze jako forma bardziej ozdobna i pracochłonna stosowana była do pism oficjalnych natomiast krótkogałązkowe powszechnie stosowano do dziennego użytku. Nie było tutaj podziału na wielkie czy małe litery. Furtak był alfabetem niedoskonałym i niedokładnym. Każda runa miała własne imię i była łączona z konkretnym bóstwem , przedmiotem lub zjawiskiem. Często w przyrodzie odnajdujemy znaki runiczne w drzewach krzewach czy gwiazdach. Układając runę z drewienek lub nosząc jej wyryty wizerunek, uzdrowiciel, myśliwy czy wojownik zwracał się do wybranego bóstwa wzmacniając swoje modły. Runiczne symbole służące do wróżenia wycinane były na gałązkach lub malowane na gładkich płaskich kamykach, które jako przedmioty naturalne wcielały sakralną moc. Wróżki i magowie nosili je w woreczkach. Podczas ceremonii potrząsając nim wysypując runy na ziemie interpretowali te znaki które były widoczne. Według anonimowej Sagi O Eryku czerwonym ówczesna mistrzyni sztuki runicznej nosiła pelerynę wyszywana szlachetnymi kamieniami, głowę miała okryta kapturem o podszewce z kocich skór. W jednej ręce trzymała laskę z gałązką na końcu a u pasa jej długiej sukni zwisał woreczek z runami. Germanie inaczej dokonywali rytuały. Ścinano gałąź drzewa owocowego, dzielono na kawałki które oznaczano specjalnymi znakami i rozrzucano swobodnie na białym suknie. Następnie kapłan lub najstarszy z rodu pon inwokacji modlitewnej do bogów z oczami wzniesionymi do nieba podnosił trzy kawałki gałązek i interpretował widniejące na nich znaki. W kontekście mitologii alfabet runiczny wzbogaca pierwotne systemy wróżenia nadając im walor sakralny i rytualny, o czym dzisiaj zapominamy. Wraz z nadejściem chrześcijaństwa alfabety runiczne zostały uznane za pogańskie i szybko wyparto je z użytku.

Runy a Biblia

Próby wykorzystania run do przekazu tekstów Pisma Świętego dokonywane przez gockiego Biskupa Wulfila (311-383), nie przyniosły rezultatu Jego prace zostały wcześniej zapomniane, niż upadła potęga Gotów. Alfabet łaciński był po prostu wygodniejszy. Zasady pogańskiej magii i starożytnej legendy okazały się złymi czarami , diabelskim nasieniem i były niszczone wszelkimi środkami i metodami. Najdłużej zachowana znajomość run i systemu magicznego zachowała się w Islandii, gdyż tam chrześcijaństwo dotarło dopiero w X wieku, jednak i tam pod koniec XV wieku nie ostał się żadem znawca run. Opowieść głosi że zamienili się w elfy , duchy , koboldy i z rzadka ukazują się ludziom. Elfy nie działa się swoimi tajemnicami ze śmiertelnikami wraz z ostatnim magiem zaginęła cała wiedza o runach. O runach nie można mówić tylko w sensie historycznym, dzisiaj też służą ludziom tak samo jak dawniej. W językach europejskich pismo runiczne pojawiło się w XVII wieku jako zapożyczenie z języków skandynawskich. Kiedy pod koniec XIX wieku odrodziła się ezoteryka odrodziły się zainteresowania dziedzinami starożytnymi co, spowodowało przebudzenie okultystyczną świadomość. Wiele wykształconych osób zainteresowało się tymi magicznymi znakami to spowodowało iż, zaczęto badać to zjawisko. Niemcy dręczeni poczuciem niskiej wartości po porażkach w kilku wojnach znaleźli w tym oparcie dla swojego ducha narodowego, ale jak pamiętamy z historii przekształciło się to w teorie wyższości rasy nordyjskiej, która stała się składową częścią nazizmu, rasizmu. To jednak mimo zła jakie zostało wyrządzone dało impuls do dalszych badań kolejnym pokoleniom. Do roku 1945 poza Niemcami nigdzie się nie pojawiają. Pierwsze książki pojawiają się pod koniec lat czterdziestych. W roku 1959 w Ameryce Raiph Elliot solidny badacz runiczny wydaje opis na podstawie współczesnych nauk okultystycznych. W latach osiemdziesiątych już pokazuje się wiele więcej wydań interpretacji runicznych.

Runy jako talizmany magiczne

By znaki runiczne mogły służyć nam jak najlepiej w życiowych arkanach należy je przede wszystkim dobrze poznać, zrozumieć oraz poczuć ich moc. Niech nikt nie wycina run jeśli nie umie się nimi posługiwać. Jeśli runy maja nam służyć być naszym przewodnikiem bratem siostra mistrzem same Cię znajdą. Moc stwórcza chroniąca nasze życie wyśle ci sygnały takie jak; potrzeba życiowa, zakręt życiowy, szukanie rozwiązań , często choroba fizyczna i duchowa po stracie bliskiej osoby . Obszarem wejścia run jest obszar serca i trzeciego oka. Drugim sygnałem jest ciągła ich obecność, poprzez napotykanie ich w życiu codziennym, w prasie kobiecej, czy wręcz w galeriach wyryte lub odciśnięte w kamieniu, lub w starej książce która właśnie wpadła ci w rękę. Trzecim sygnałem jest dominująca chęć poznania znaków które napotykamy ten sygnał jest najsilniejszy i wchodzi od czakry korony i podświadomie zaczyna działać na nasze oczy, skórę, węch, odczuwanie. Nauki runiczne działają na rożnych poziomach w zależności od potrzeb, są akumulatorami ogromnej energii swoim oddziaływaniem i obecnością wywierają wpływ na rzeczywistość w jakiej żyjemy.

„Jestem odważny , tam gdzie odwaga jest konieczna

Moje cele sprzyja rozwojowi mojemu i społeczeństwa w którym żyje

praworządność jest moim atrybutem

swoim postępowaniem daje przykład innym”

Masz pytania ?

Wyślij SMS o treści: Anastazja -Twoje pytanie wyślij na 7336 (3.69 zł z VAT)

Tekst chroniony prawami autorskimi Anastazji M.napisano dla Ezolinia Wróżby. Nie wolno kopiować!